War Horse

Helemaal verrast was ik toen me werd gevraagd of ik zondag zin had om mee te gaan naar de voorstelling War Horse in het nieuwe Luxor theater in Rotterdam. Natuurlijk had ik zin, want het is altijd leuk om zoiets te bekijken en ik was er ook echt benieuwd naar! Ik had er veel goede verhalen over gehoord en terecht, het was echt geweldig. Ik heb besloten om jullie ook te vertellen waar het over ging en ik hoop dat jullie daarna ook zin hebben om het stuk te gaan bekijken!

Het toneelstuk gaat over een bruin jachtpaard dat een paar jaar voor de eerste wereldoorlog wordt verkocht aan een boer, zijn vrouw en zijn zoon Albert. Zijn zoon krijgt een erg hechte band met het paard en noemt hem uiteindelijk Joey. Het worden echt dikke vrienden, maar een paar jaar later aan het begin van de oorlog (nadat Joey had geleerd om te ploegen en dus een trekpaard kon zijn, waardoor hij bij Albert mocht blijven) werd het paard verkocht aan een legeraanvoerder. Het paard gaat dus mee naar de oorlog. Albert is hier echter kapot van en besluit Joey achterna te gaan en sluit zich ook aan bij het leger, ook al is hij nog te jong.
Ze maken allebei heel erg veel dingen mee in de oorlog, maar kostte wat het kost blijft Albert zoeken naar zijn geliefde paard.

Hier is goed te zien hoe de paarden bestuurd werden

Voordat het stuk begon en ik las waar het over ging, dacht ik: Hoe gaan ze een neppaard op het podium krijgen én dat het er ook nog mooi uitziet? Ik had zo m'n twijfels, maar toen het stuk eenmaal begon en het paard opkwam, waren die gelijk weggenomen. Het paard vond ik erg slim bedacht. Het bestond uit een ijzeren constructie met daaronder 2 mannen die met hun handen en benen alle benen van het paard bewogen. Verder was er nog een andere man die met een stok het hoofd en de oren van het beest bewoog. Aan het begin vond ik het wat verwarrend dat je de hele tijd een man op het podium zag staan naast het paard, die niet echt 'bestond', maar na een tijdje wendde het en vond ik het al normaal. Ook de mannen in het paard gingen steeds minder opvallen, behalve als het paard ging steigeren, maar ook dan was het niet storend.

Het stuk is verder heel erg goed geacteerd, wat ik heel erg knap vind, vooral omdat het een best moeilijk onderwerp is om zomaar na te spelen. De effecten, kostuums en alle andere dingen waren perfect en alles hoorde gewoon bij elkaar. Ik vond het zelfs zo goed geacteerd dat ik op sommige momenten tranen in mijn ogen had, want het was zó realistisch. Het stuk gaat niet alleen maar over de sombere dingen. Het was ook heel erg grappig, leerzaam en vrolijk. Ze wisten goed af te wisselen tussen bedroefd en blij. Als je trouwens van plan bent om het stuk te gaan bekijken, bereid ik je alvast voor: Er zitten een paar echt gemene schrikmomenten in, maar zelfs daar kon iedereen in de zaal gelukkig om lachen. Ook vond ik dat je echt voelde alsof je een deel van het stuk was. Het was niet zo dat de zaal meedeed met sommige dingen, maar dat ze bijvoorbeeld door de zaal heen liepen was al erg leuk. Dat is natuurlijk een enorm pluspunt.

Ook ben ik erachter gekomen dat War Horse ook een speelfilm en een boek is. Het boek lezen na de film of het toneelstuk ben ik nooit echt een fan van, meestal lees ik het ervoor, maar de film ga ik zeker weten een keer bekijken! Vaak vind ik het ook leuk om de verschillen te vinden tussen de film en het theaterstuk of de film en het boek. Ik heb ook veel leuke dingen gehoord over de film, dus ik zou zeggen: Kijk hem een keer!

War Horse (2011)

War Horse is een leuke, mooie en leerzame musical en als je de kans hebt om hem te bekijken, neem die dan ook! Verder kan ik alleen nog maar zeggen dat ik het ook echt supergoed geacteerd vond en dat de paarde er echt perfect uitzagen op het podium. Het rennen, springen en lopen zag er foutloos uit en ook vind ik het goed dat ze ook nadeden dat het paard ademde, af en toe naar achter schopte en andere realistische trekjes had, zoals met zijn oren. Een aanrader dus!